همنشینی
با دوستان و عزیزان نیک صفت و نیک نام، از یکسو باعث رفع خستگی های ناشی از کار و
فعالیت های روزمره شده و از طرفی باعث رشد صمیمیت، برادری، و جویا شدن از احوال
همدیگر میشود، من با جمع از دوستانم که از دوران کودکی تا حال در کوچه و پس کوچه
های زندگی با هم هستیم همواره شب نشینی ها و روز نشینی های داشته ایم و تلاش میرود
این روند برای همیش پایدار باشد.
اینک مدتی بسیار طولانی میشد که بنا به مشکلاتهای متفاوت
مثل وظیفه، تحصیل، امتحانات و... باهم برای مدتی تقریباً چهار ماه نشستی
نداشتیم و امشب خوشبختانه قسمت بر آن شد تا یکبار دیگر شب را با هم زیر یک چتر
بدون اینکه حتی لحظه یی هم چشمان ما به خواب برود سحر کنیم، شبی بسیار لذت بخش و
بسیار دلنشین بود و از بودن همدیگر مشعوف شده بودیم و تاسحر به نحو از انحا در جهت
شادی همدیگر می کوشیدیم گاهی آهنگ می سرودیم وگاهی مشاعره میکردیم وگاهی هم بازی
های مثل کرمبول، شطرنج و پر بازی میکردیم، این شب را در منزل دوست عزیز ما فرهاد
جان شریفی گذراندیم و تعداد زیادی از دوستان درین شب با هم بودیم، خاطره بسیار به
یاد ماندنی در مورد بازی تکه که یکنوع پر بازی است ازین شب دارم، درین بازی
روند طوری است که توسط چهار تن انجام میشود و هر یک دو تن به نفع خود بازی میکنند
و هر یک دو تن در تلاش میباشند تا نمره صد را زودتر از دو تن حریف شان تکمیل
کنند تا پیروز گردند و همچنان اگر یکی از دوتن نمره پنجاه را تکمیل کرده باشند در
حالیکه دو تن حریف شان تا هنوز کدام نمره را حاصل نکرده باشند ( هنوز نمره شان صفر
باشد) دو تن که پنجاه را کسب کرده اند پیروز محسوب میگردند، درین شب من و
داکترصاحب جاوید شریفی دو تنی بودیم که در تقابل با دو تن دیگر ( احمد بلاش امیری
و احمد سیر ابراهیمی) در جهت کسب نمره صد قرار داشتیم، خاطره که دارم از حالتی است
که من و هم تیمی ام هنوز صفر بودیم و تیم رقیب ما چهل و هفت نمره را کسب کرده
بودند و و تنها سه نمره دیگر نیاز داشتند تا ما را درین بازی شکست بدهند، با هم
هیاهوی و جوش و خروش میکردند و میگفتند فقط سه نمره دیگه اگر بگیریم برنده هستیم،
اما بالاخره اونها هنوز در همان نمره چهل و هفت قرار داشتند و من و هم تیمی ام
نمره صد را تکمیل کردیم و برنده شدیم!!!.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر