انسانها همیشه سالروز تولد خود را از فامیل خود را و حتی از دوستان خود را به
طریقی نی یک طریقی خواه توسط گرفتن یک برنامه خورد باشه خواه خریدن یک کارت تبریکی
باشه و یا هم شاید فرستادن یک پیام تبریکی ذریعه مبایل یا انترنیت باشه، تجلیل
میکنند،
تاریخ شانزدهم ماه جدی سال روان ازینکه سالروز تولد بنده بود، تعداد زیادی از
دوستانم برایم پیامهای تبریکی دادند بعضی شان همرایم تماس گرفتند و از طریق تماس
تلیفونی این روز را برایم تبریکی دادند، از میان همه دوستانم یکی از آنها که هنوز
مدت اندکی میشد که باهم آشنا بودیم و با هم دوست شده بودیم، البته در او زمان مدت
حدود یکماه از دوستی مان میگذشت برایم ساعت 9:30 صبح تماس گرفت و گفت میتوانی
امروز ساعت 3:00 بعد از ظهر در کوته سنگی ( نام یکی از رستورانت ها را گرفت) به
ملاقاتم بیائی؟
در همان روز در مرکز کابل به سر نمی بردم و در ولسوالی چار آسیاب برای اجرا یک
وظیفه رسمی از طرف دفتر رفته بودم، جواب منفی دادم و گفتم شاید نتوانم بیایم،
برایم گفت: به مناسبت سالروز تولدت یک محفل خورد با تعداد از همکارانم ترتیب دیده ایم کوشش کن که تا ساعت 3:00 کارت را اتمام نموده به کابل برگردی.
گفتم: کوشش میکنم.
بالاخره با تمام سعی و تلاش هایم نتوانستم در محفل که دوستم به مناسبت سالگره
تولدم آماده کرده بود حاضر شوم،
دوستم شب همان روز برایم زنگ زد و گفت: خیره که امروز نیامدی فردا حتماً باید
بیائی که مه کیک سالگره ات را در رستورانت نزد مالک رستورانت امانت گذاشته ام.
اما متاسفانه که فردا آن روز تا ساعت 3:00 بعد از ظهر نسبت مصروفیت دفتر
نتوانستم با دوستم تماس بگیرم بعد از ساعت ذکر شده وقتی همرایش تماس گرفتم وی هیچ
جواب پیام ها و تماس هایم را نداد و امروز به خاطر همان یک معضل همرایم ارتباط خود
را قطع کرده و میگوید تو بالایم مسخره کردی و نمیخواهم همرایت تماس داشته باشم.
جایش است تا به همه دوستان عرض کنم که تا حد توان هرگز با دوستان تان وعده
خلافی نکنید.
اینجا مه یکبار دیگر از طریق وبلاگ خود از دوستم معذرت میخواهم و میخواهم
بیافزایم که به ناچار وعده خلاف شدم هیچ راهی برایم نبود تا به دعوت او حاضر گردم،
اْمید دارم مجبوریتم را مد نظر گرفته مرا عفو کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر